Desirée Scholten – van de Rivière werd kort na de Tweede Wereldoorlog opgeleid tot weefster. Het onderwijs aan het Instituut voor Kunstnijverheidonderwijs in Amsterdam, tegenwoordig de Gerrit Rietveld Academie, was gestoeld op de principes van de beroemde Duitse ontwerpschool het Bauhaus. De studenten leerden er van twee oud-Bauhausleerlingen, Kitty van der Mijll Dekker en Grete Neter-Kähler, te experimenteren met de basisingrediënten van het weven - materiaal en binding. Op het Instituut leerde ze ook haar toekomstige man, Herman Scholten, kennen. Samen begonnen ze na hun studie een atelier in Amsterdam. Zoals vele van haar klasgenoten koos Desirée Scholten ervoor zich te richten op de autonome textielkunst en niet op het ontwerpen voor de industrie.