Ga naar inleiding Herman Scholten
Inleiding Herman Scholten
Opleiding Herman Scholten
Wederopbouw Herman Scholten
Revolutie Herman Scholten
Hoogtij Herman Scholten
Nadagen Herman Scholten

 

In de jaren zeventig kreeg het werk van Herman Scholten meer kleur en vrijere vormen. Hij was van het weefgetouw afgestapt en werkte meer uit de losse hand door zelf de contouren met spijkers op de muur uit te zetten. Als een schilder overzag hij nu zijn ‘doek’ en zat hij niet meer vast aan de rechthoekige omtrek. Door te spelen met weefrichting en kleurvlakken suggereert Scholten driedimensionale vormen. In de geest van de tijd ging hij ook meer conceptueel werk maken. De slierten die samen Open driehoek in rechthoek vormen zijn nauwelijks meer een wandkleed te noemen. Het soepele, vrij in de ruimte hangende werk suggereert hooguit zijn eigen titel. In 1971 kreeg Scholten de prestigieuze opdracht een kleed voor het nieuwe Provinciehuis Noord-Brabant te maken. In dit gebouw is tot op de dag van vandaag een staalkaart van textielkunst te zien.

De jaren zeventig betekenden de definitieve doorbraak voor Herman Scholten met in 1974 een solotentoonstelling in het Stedelijk Museum Amsterdam en drie jaar later een duotentoonstelling met Desirée Scholten in Museum Boijmans Van Beuningen in Rotterdam. In 1978 volgde een grote opdracht voor het hoofdkantoor van Shell in Rotterdam: vijf monumentale kleden in de entreehal. Deze opdracht kwam aan het einde van de hoogtijdagen van de textielkunst. De kunstvorm raakte uit de mode. Twee grote rondreizende tentoonstellingen in Amerika – The Textile Paradigm en The Art Fabric: Mainstream keken begin jaren tachtig terug op de gouden tijden van de textielkunst, uiteraard met werk van de Scholtens.